Wyjaśnienia Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 22 czerwca 2011 r. w sprawie działalności określonej w art. 27 ustawy o partiach politycznych

Warszawa, 22 czerwca 2011 r.

PAŃSTWOWA KOMISJA WYBORCZA

                ZKF-418-8/11

Wyjaśnienia Państwowej Komisji Wyborczej w sprawie działalności określonej w art. 27 ustawy o partiach politycznych

Państwowa Komisja Wyborcza, w związku z kierowanymi do niej pytaniami dotyczącymi działalności okreslonej w art. 27 ustawy o partiach politycznych, wyjaśnia, co następuje.

Z treści art. 27 w związku z art. 24 ust. 3 i art. 24 ust. 4 pkt 4 ustawy o partiach politycznych wynika, że partia polityczna może prowadzić działalność określoną w tym przepisie (sprzedaż tekstu statutu lub programu partii, a także przedmiotów symbolizujących partię i wydawnictw popularyzujących cele i działalność partii politycznej oraz wykonywanie odpłatnie drobnych usług na rzecz osób trzecich z wykorzystaniem posiadanego sprzętu biurowego) nie narażając się na zarzut złamania zakazu prowadzenia działalności gospodarczej określonego w art. 24 ust. 3 tej ustawy, jeżeli jej „działalność własna" nie będzie miała cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.), nie będzie więc działalnością zarobkową, prowadzoną w sposób zorganizowany i ciągły (art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Wyjaśnienie znaczenia trzech pojęć składających się na określenie działalności gospodarczej można spotkać w piśmiennictwie i w orzecznictwie sądów dotyczącym tej problematyki.

Ukierunkowanie działalności, m. in. handlowej, na cele zarobkowe jest bowiem charakterystyczne dla działalności gospodarczej, która w odniesieniu do partii politycznych jest zakazana (art. 24 ust. 3, art. 38a ust. 2 pkt 1, art. 39a ust. 1 ustawy). Dochód ze sprzedaży przedmiotów wymienionych w art. 27 ustawy powinien mieć zatem na tle wartości pozostałych składników majątku partii wartość znikomą, nie rzutującą w istotny sposób na kondycję finansową partii.

Z treści art. 27 w zw. z art. 24 ust. 3 ustawy wynika zatem, że działalność własna partii politycznej:

1. nie może być ukierunkowana na uzyskanie dochodu,
2. musi być działalnością własną, z której całość środków pozyskiwana jest przez partię bezpośrednio (we własnym imieniu i na własny rachunek),
3. za podstawowy cel ma mieć popularyzowanie celów i działalności partii,
4. co do przedmiotów sprzedaży - ma być ograniczona do tekstu statutu lub programu, wydawnictw popularyzujących partię i przedmiotów symbolizujących partię,
5. co do zakresu usług - ma być ograniczona do drobnych usług z wykorzystaniem posiadanego sprzętu biurowego,

Ze względu na ograniczenia wymienione w pkt 1-5, za przedmioty symbolizujące partię, o których mowa w art. 27 ustawy, należy uznać drobne przedmioty o niewielkiej wartości, będące nośnikami nazwy, znaku, hasła itp. elementów kompozycyjnych, wywołujących narzucające się skojarzenie z daną partią niezależnie od walorów użytkowych, które przedmioty te także mogą posiadać. Podstawową funkcją takich przedmiotów powinno być jednak symbolizowanie partii, wartość użytkowa powinna być zaś znikoma i krótkotrwała. Powyższe przedmioty mogą być nabywane przez dowolne podmioty.

Partia polityczna nie może użyczać swojego znaku w celu firmowania przez inną osobę własnej działalności gospodarczej tej osoby (art. 24 ust. 2 w zw. z art. 1 ustawy).

Przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej: Stefan J. Jaworski